| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 128 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ۖ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ (1) |
| همه ستايش ها ويژه خداست که آسمان ها و زمين را آفريد و تاريکي ها و روشني را پديد آورد. [با اين همه نشانه ها که گواهي بر يکتايي و قدرت اوست] باز کافران براي پروردگارشان [بت ها و معبودهاي باطل را] شريک و همتا قرار مي دهند. (1) |
| هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ طِينٍ ثُمَّ قَضَىٰ أَجَلًا ۖ وَأَجَلٌ مُسَمًّى عِنْدَهُ ۖ ثُمَّ أَنْتُمْ تَمْتَرُونَ (2) |
| اوست که شما را از گِلي مخصوص آفريد، سپس براي عمر شما مدتي مقرّر کرد، و اجل حتمي و ثابت نزد اوست، [شگفتا! که] باز شما [با اين همه دلايل آشکار در يکتايي و ربوبيّت و خالقيّت او] شک مي کنيد. (2) |
| وَهُوَ اللَّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَفِي الْأَرْضِ ۖ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَجَهْرَكُمْ وَيَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ (3) |
| و او در آسمان ها و در زمين، خداست که نهان و آشکار شما را مي داند، و نيز به آنچه [از خير و شر] به دست مي آوريد، آگاه است. (3) |
| وَمَا تَأْتِيهِمْ مِنْ آيَةٍ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ (4) |
| و هيچ نشانه اي از نشانه هاي پروردگارشان براي آنان نيامد مگر آنکه از آن روي گردانيدند. (4) |
| فَقَدْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ ۖ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنْبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (5) |
| آنان حق را هنگامي که به سويشان آمد تکذيب کردند، پس [ظهور و تحقّق] خبرهاي آنچه را همواره به آن استهزا مي کردند، به آنان خواهد رسيد. (5) |
| أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّنْ لَكُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّمَاءَ عَلَيْهِمْ مِدْرَارًا وَجَعَلْنَا الْأَنْهَارَ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَأَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ (6) |
| آيا ندانسته اند که پيش از ايشان چه بسيار از ملت ها و اقوام را هلاک کرديم؟ که به آنان در پهنه زمين، نعمت ها و امکاناتي داديم که به شما نداديم، و بر آنان باران هاي پي در پي و پر ريزش فرستاديم و نهرهايي از زير پاي آنان جاري ساختيم [ولي ناسپاسي کردند]؛ پس آنان را به کيفر گناهانشان هلاک کرديم، و بعد از آنان اقوامي ديگر را پديد آورديم. (6) |
| وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَابًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ (7) |
| و اگر ما نوشته اي روي صحفه اي بر تو نازل کنيم که آنان آن را با دست خود لمس کنند، باز کفر پيشگان مي گويند: اين جز جادويي آشکار نيست!! (7) |
| وَقَالُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ ۖ وَلَوْ أَنْزَلْنَا مَلَكًا لَقُضِيَ الْأَمْرُ ثُمَّ لَا يُنْظَرُونَ (8) |
| و گفتند: چرا فرشته اي [که در معرض ديد ما قرار گيرد] بر او نازل نشده است؟ اگر فرشته اي نازل کنيم، کار هلاکت [اين بهانه جويان] تمام مي شود و لحظه اي مهلت نيابند. (8) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |