| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 50 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| الم (1) |
| الم (1) |
| اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ (2) |
| خداي يکتا که جز او هيچ معبودي نيست، زنده و قائم به ذات [و مدبّر و برپا دارنده ونگه دارنده همه مخلوقات] است. (2) |
| نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَنْزَلَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ (3) |
| اين کتاب را تدريجاً به حق و راستي بر تو نازل کرد که تصديق کننده کتاب هاي پيش از خود است؛ و تورات و انجيل را (3) |
| مِنْ قَبْلُ هُدًى لِلنَّاسِ وَأَنْزَلَ الْفُرْقَانَ ۗ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ (4) |
| پيش از اين براي هدايت مردم فرستاد، و فرقان را [که مايه جدايي حق از باطل است] نازل کرد. مسلماً کساني که به آيات خدا کافر شدند، براي آنان [به کيفرِ کفرشان] عذابي سخت است؛ وخدا تواناي شکست ناپذير و صاحب انتقام است. (4) |
| إِنَّ اللَّهَ لَا يَخْفَىٰ عَلَيْهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ (5) |
| يقيناً چيزي در زمين و در آسمان بر خدا پوشيده نيست. (5) |
| هُوَ الَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي الْأَرْحَامِ كَيْفَ يَشَاءُ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (6) |
| اوست که شما را در رحم ها [يِ مادران] به هر گونه که مي خواهد تصوير مي کند. جز او هيچ معبودي نيست؛ تواناي شکست ناپذير و حکيم است. (6) |
| هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ ۗ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ ۗ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ (7) |
| اوست که اين کتاب را بر تو نازل کرد که بخشي از آن کتاب، آيات محکم است [که داراي کلماتي صريح و مفاهيمي روشن است] آنها اصل و اساس کتاب اند، و بخشي ديگر آيات متشابه است [که کلماتش غير صريح و معاني اش مختلف و گوناگون است و جز به وسيله آيات محکم و روايات استوار تفسير نمي شود] ولي کساني که در قلوبشان انحراف [از هدايت الهي] است براي فتنه انگيزي و طلب تفسيرِ [نادرست و به ترديد انداختن مردم و گمراه کردن آنان] از آيات متشابهش پيروي مي کنند، و حال آنکه تفسير واقعي و حقيقي آنها را جز خدا نمي داند. و استواران در دانش [و چيره دستان در بينش] مي گويند: ما به آن ايمان آورديم، همه [چه محکم، چه متشابه] از سوي پروردگار ماست. و [اين حقيقت را] جز صاحبان خرد متذکّر نمي شوند. (7) |
| رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً ۚ إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ (8) |
| [و مي گويند:] پروردگارا! دل هايمان را پس از آنکه هدايتمان فرمودي منحرف مکن، و از سوي خود رحمتي برما ببخش؛ زيرا تو بسيار بخشنده اي. (8) |
| رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لَا رَيْبَ فِيهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ (9) |
| پروردگارا! قطعاً تو در روزي که هيچ شکي در آن نيست، گردآورنده همه مردمي؛ مسلماً خدا خلف وعده نمي کند. (9) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |