| سوره 81 | سوره مبارکه التكوير | صفحه 586 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ (1) |
| آن گاه که خورشيد را سراسر تاريک کنند ، (1) |
| وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ (2) |
| و آن گاه که ستارگان فرو ريزند ، (2) |
| وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ (3) |
| و آن گاه که کوه ها را روان سازند ، (3) |
| وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ (4) |
| و آن گاه که شتران آبستن وانهاده شوند ، (4) |
| وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ (5) |
| و آن گاه که حيوانات وحشى محشور شوند ، (5) |
| وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ (6) |
| و آن گاه که درياها را شعلهور کنند ، (6) |
| وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ (7) |
| و آن گاه که همگان را جفت و قرين کنند; نيکان را با حوريان بهشتى و مجرمان را با شياطين ، (7) |
| وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ (8) |
| و آن گاه که از دخترِ زنده به گور شده پرسند ، (8) |
| بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ (9) |
| به کدامين گناه کشته شد ؟ (9) |
| وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ (10) |
| و آن گاه که نامه هاى اعمال براى حسابرسى گشوده شود ، (10) |
| وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ (11) |
| و آن گاه که آسمان برکنده شود ، (11) |
| وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ (12) |
| و آن گاه که دوزخ را برافروخته گردانند ، (12) |
| وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ (13) |
| و آن گاه که بهشت براى ورود بهشتيان نزديک آورده شود ، (13) |
| عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ (14) |
| آن گاه که اين حوادث روى دهد ، هر کسى آنچه کرده است حاضر مى يابد و از آن آگاه مى شود . (14) |
| فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ (15) |
| سوگند ياد مى کنم به آن ستارگانى که باز مى گردند و نهان مى شوند; (15) |
| الْجَوَارِ الْكُنَّسِ (16) |
| و با شتاب و نظم حرکت مى کنند و از حرکت باز مى ايستند چنان که گويى در آشيانه خود قرار گرفته اند ، (16) |
| وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ (17) |
| و سوگند به شب آن گاه که پشت مى کند و مى رود ، (17) |
| وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ (18) |
| و سوگند به بامداد آن گاه که برمى دمد و روشنى اش در افق پديدار مى شود ، (18) |
| إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (19) |
| که قرآن سخن فرستاده اى ارجمند ( جبرئيل ) است . (19) |
| ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ (20) |
| همو که نيرومند و نزد خداىِ صاحب عرش مقرّب و داراى مقام و منزلت است . (20) |
| مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ (21) |
| در آن جا فرشتگان ديگر از او فرمان مى برند و در ابلاغ آنچه خدا به او فرمان مى دهد امين است . (21) |
| وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ (22) |
| و سوگند به همه اينها که محمّد مبتلا به جنون نيست; او سال ها همراه و همنشين شما بوده است . (22) |
| وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ (23) |
| او قطعاً جبريل را در آن کرانه روشن مشاهده کرد . (23) |
| وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ (24) |
| و او در ابلاغ پيام هاى غيبى به شما ، بخل نمىورزد . (24) |
| وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ (25) |
| و اين قرآن گفتار شيطان آن موجود رانده شده نيست . (25) |
| فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (26) |
| پس شما به کجا مى رويد ؟ (26) |
| إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ (27) |
| اين قرآن جز تذکارى براى جهانيان نيست . (27) |
| لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ (28) |
| ولى تنها کسانى از شما از آن بهره مى برند که بخواهند بر عبادت و اطاعت خدا پايدار باشند . (28) |
| وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (29) |
| و شما چيزى را اراده نمى کنيد مگر اين که خدا که پروردگار جهان هاست آن را اراده کند . (29) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |