| سوره 95 | سوره مبارکه التين | صفحه 597 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ (1) |
| قَسَم به انجير و به زيتون، (1) |
| وَطُورِ سِينِينَ (2) |
| و به طور سينا، (2) |
| وَهَٰذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ (3) |
| و به اين شهر اَمْن (مکّه)، (3) |
| لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ (4) |
| که همانا ما انسان را در بهترين قوام (در اعتدال) آفريديم. (4) |
| ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ (5) |
| سپس او را پست ترينِ پَست ها گردانديم. (5) |
| إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (6) |
| مگر کسانى که ايمان آوردند و کارهاى شايسته انجام دادند که آنان اجرى پايان ناپذير دارند. (6) |
| فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ (7) |
| پس چه چيز تو را بعد از اين به تکذيب [روز ]جزا وامى دارد؟ (7) |
| أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحَاكِمِينَ (8) |
| آيا خداوند بهترين حکم کنندگان نيست؟ (8) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ (1) |
| بخوان به نام پروردگارت که [جهان هستى را ]خلق کرد. (1) |
| خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ (2) |
| انسان را از خون بسته اى خلق کرد. (2) |
| اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ (3) |
| بخوان و پروردگار تو ارجمندتر است. (3) |
| الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ (4) |
| همان که به وسيله قلم [نوشتن ]آموخت. (4) |
| عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ (5) |
| و به انسان چيزهايى آموخت که نمى دانست. (5) |
| كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَىٰ (6) |
| حقّا که انسان طغيان مى کند. (6) |
| أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَىٰ (7) |
| همين که خود را بى نياز ببيند. (7) |
| إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الرُّجْعَىٰ (8) |
| به يقين بازگشت فقط به سوى پروردگار تو است. (8) |
| أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَىٰ (9) |
| به من خبر بده، آن کس که نهى مى کند، (9) |
| عَبْدًا إِذَا صَلَّىٰ (10) |
| بنده اى را وقتى که نماز مى گزارد [آيا مستحق عذاب نيست؟] (10) |
| أَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَىٰ (11) |
| به من خبر بده، اگر [اين بنده نمازگزار ]بر هدايت باشد، (11) |
| أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَىٰ (12) |
| يا به تقوا امر کند [سزاى نهى کننده او چيست؟] (12) |
| أَرَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (13) |
| به من خبر ده، اگر [اين نهى کننده] به تکذيب بپردازد و روى بگرداند [خدا با او چه خواهد کرد؟] (13) |
| أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَىٰ (14) |
| آيا ندانسته است که خدا مى بيند؟ (14) |
| كَلَّا لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ (15) |
| چنين نيست که [که او مى پندارد] اگر دست بر ندارد، قطعاً [در قيامت ]موى پيشانى اش را به قهر خواهيم گرفت. (15) |
| نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ (16) |
| موى پيشانى دروغگوى خطاپيشه را. (16) |
| فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ (17) |
| پس او اهل محفل خويش را [به يارى ]بخوانَد. (17) |
| سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ (18) |
| ما نيز مأموران آتش را خواهيم خواند. (18) |
| كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ۩ (19) |
| نه، او را اطاعت نکن و سجده [و نماز ]به جا آور و تقرّب بجوى. (19) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |