| سوره 58 | سوره مبارکه المجادلة | صفحه 542 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجَادِلُكَ فِي زَوْجِهَا وَتَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ يَسْمَعُ تَحَاوُرَكُمَا ۚ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ (1) |
| به يقين خدا سخن آن زن را که درباره همسرش با تو مجادله مى کرد و به خدا شکايت مى برد شنيد، و خداوند گفت وگوى شما را مى شنيد; همانا خدا شنوا و بينا است. (1) |
| الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْكُمْ مِنْ نِسَائِهِمْ مَا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ ۖ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِي وَلَدْنَهُمْ ۚ وَإِنَّهُمْ لَيَقُولُونَ مُنْكَرًا مِنَ الْقَوْلِ وَزُورًا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ (2) |
| کسانى از شما که زنان خود را <ظهار> مى کنند آنها مادرانشان نيستند، مادرانشان جز زنانى که آنان را زاييده اند نيستند، و بى شک آنان سخنى ناپسند و زور مى گويند، و همانا خداوند پرگذشت و آمرزگار است. (2) |
| وَالَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا ۚ ذَٰلِكُمْ تُوعَظُونَ بِهِ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (3) |
| و کسانى که زنانشان را <ظهار> مى کنند، سپس از آنچه گفته اند برمى گردند، بايد پيش از آن که باهم آميزش کنند يک بنده آزاد سازند، اين چيزى است که بهوسيله آن موعظه مى شويد و خدا به آنچه مى کنيد آگاه است. (3) |
| فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا ۖ فَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّينَ مِسْكِينًا ۚ ذَٰلِكَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ۚ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ ۗ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ (4) |
| پس هر کس نيافت، دو ماه روزه پى در پى ـ پيش از آن که باهم آميزش کنند ـ به عهده او است، پس هر کس نتوانست، طعام دادن به شصت مسکين به عهده او است; اين [کفّاره ]براى آن است که به خدا و رسولش [چنان که بايد] ايمان بياوريد; و اينها حدود خداوند است، و براى کافران عذابى دردآور خواهد بود. (4) |
| إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ كُبِتُوا كَمَا كُبِتَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ وَقَدْ أَنْزَلْنَا آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ ۚ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُهِينٌ (5) |
| به يقين کسانى که با خدا و رسولش ستيز مى کنند سرکوب مى شوند، همان گونه که آنان که پيش از آنها بودند سرکوب شدند; و همانا ما آياتى روشن نازل کرديم; و براى کافران عذابى خوارکننده خواهد بود; (5) |
| يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا ۚ أَحْصَاهُ اللَّهُ وَنَسُوهُ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (6) |
| در روزى که خدا آنان را همگى برمى انگيزد، پس آنها را از آنچه انجام داده اند باخبر مى کند; خداوند آن را احصا کرده است و آنان فراموشش کرده اند; و خدا بر هر چيزى شاهد است. (6) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |