| سوره 50 | سوره مبارکه ق | صفحه 520 |
|
| وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِي الْبِلَادِ هَلْ مِنْ مَحِيصٍ (36) |
| و چه بسا نسلها که پيش از ايشان هلاک کرديم که [بس] نيرومندتر از اينان بودند و در شهرها پرسه زده بودند [اما سرانجام] مگر گريزگاهى بود؟ (36) |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِمَنْ كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ (37) |
| قطعاً در اين [عقوبتها] براى هر صاحبدل و حق نيوشى که خود به گواهى ايستد، عبرتى است. (37) |
| وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِنْ لُغُوبٍ (38) |
| و در حقيقت، آسمانها و زمين و آنچه را که ميان آن دو است در شش هنگام آفريديم و احساس ماندگى نکرديم. (38) |
| فَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ (39) |
| و بر آنچه مى‌گويند صبر کن، و پيش از برآمدن آفتاب و پيش از غروب، به ستايش پروردگارت تسبيح گوى. (39) |
| وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ (40) |
| و پاره‌اى از شب و به دنبال سجود [به صورت تعقيب و نافله] او را تسبيح گوى. (40) |
| وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَكَانٍ قَرِيبٍ (41) |
| و روزى که منادى از جايى نزديک ندا درمى‌دهد، به گوش باش. (41) |
| يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ (42) |
| روزى که فرياد [رستاخيز] را به حق مى‌شنوند، آن [روز] روز بيرون آمدن [از زمين] است. (42) |
| إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَإِلَيْنَا الْمَصِيرُ (43) |
| ماييم که خود، زندگى مى‌بخشيم و به مرگ مى‌رسانيم و برگشت به سوى ماست. (43) |
| يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ۚ ذَٰلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ (44) |
| روزى که زمين به سرعت از [اجساد] آنان جدا و شکافته مى‌شود؛ اين حشرى است که بر ما آسان خواهد بود. (44) |
| نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ ۖ وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ ۖ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخَافُ وَعِيدِ (45) |
| ما به آنچه مى‌گويند داناتريم، و تو به زور وادارنده آنان نيستى؛ پس به [وسيله] قرآن هر که را از تهديد [من] مى‌ترسد پند ده. (45) |
| سوره 51 | سوره مبارکه الذاريات | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا (1) |
| سوگند به بادهاى ذره‌افشان، (1) |
| فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا (2) |
| و ابرهاى گرانبار، (2) |
| فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا (3) |
| و سبک سيران، (3) |
| فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا (4) |
| و تقسيم‌کنندگان کار[ها]، (4) |
| إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ (5) |
| که آنچه وعده داده شده‌ايد راست است، (5) |
| وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ (6) |
| و [روز] پاداش واقعيت دارد. (6) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |